Van Vleuten met schouder uit de kom naar podiumplaats

WAGENINGEN Voor de tweede keer in haar carrière is Annemiek van Vleuten op het podium geëindigd in de Ronde van Vlaanderen. Waar ze in 2011 de zege pakte in 'De Ronde', reed ze ditmaal naar de derde plaats. Achter winnares Anna van der Breggen die solo de finish passeerde, sprintten negen rensters om de overige ereplaatsen. Daarbij werd Amy Pieters tweede en werd van Vleuten ondanks een fikse pij aan haar schouder, die uit de kom was geweest, naar de derde plaats.

Dick Martens

,,Ik wilde aanvallen op de Muur van Geraardsbergen", blikte van Vleuten terug. ,,Dat was vrij vroeg in de finale, maar voor mij is het een voordeel als het een harde koers is en er niet afwachtend gereden wordt. Juist ook, omdat je niet met vier rensters van Boels-Dolmans in de finale wilt verschijnen. Maar er was een heel grote valpartij aan de voet van de Muur en daar lag ik ook bij."

UIT DE KOM Van Vleuten deed goed mee vooraan, maar de val had voor haar toch wel echt vervelende gevolgen. ,,Mijn schouder was uit de kom en ik dacht eigenlijk dat ik niet verder kon. Ik ben toch op de fiets gaan zitten, want ik dacht 'dan kan ik het dan wel beoordelen'. Ik was in ieder geval hard op mijn heup gevallen en had dus die schouder uit de kom."  Maar de rijdster van de Mitchelton-Scott- formatie verbeet de pijn en vervolgde de koers. ,,Mijn benen voelden goed vandaag en ik wilde toch wat laten zien. Op een bepaalde manier ga je toch verder en ik ben na die val in 'de volgmodus' gaan zitten. Zo zat ik op de Kanarieberg weer goed van voren. Het was op dat moment een afwachtende koers. Mijn ploeggenote Gracie Elvin bleek helaas niet goed vandaag en waar we al een beetje bang voor waren gebeurde; ik kwam geïsoleerd te zitten."

JIJ BENT VOOR MIJ De Wageningse besloot, mede aangegeven vanuit de ploegleiderswagen, om in het spoor van Ellen van Dijk te blijven. Maar vervolgens reed van der Breggen weg, om niet meer teruggepakt te worden. ,,Op de Oude Kwaremont lukte het me door de pijn nog niet om uit het zadel te komen. Daar viel Ashleigh Moolman heel sterk aan en ik kon niet mee. Maar aan de voet van de Paterberg kwam het weer bij elkaar en daarna kwam ik vooruit te rijden met drie anderen." Ondanks de inspanningen van het drietal, kwam toch weer een groepje aansluiten. Negen rensters begonnen dan ook aan de sprint om de tweede plaats. ,,Ik had al ingecalculeerd dat Amy (Pieters) tweede zou worden. Zelf koos ik ervoor om aan de kant van de boarding te blijven. Dan zat ik uit de wind en ik gokte erop dat er ruimte zou komen. Moolman ging vrij vroeg aan en in de laatste vijftig meter dacht ik: 'Moolman, jij bent voor mij."

ZIEKENHUIS Toch overheerste de tevredenheid na afloop. ,, Ik kon niet eens een bidon vasthouden en ben op adrenaline derde geworden. Daarbij reed ik een heel goede sprint en heb ik laten zien dat ik in goeden doen ben. Daar ben ik dan ook blij mee. Ik heb wel flink wat pijn aan de schouder. Gelukkig kon ik direct langs bij de teamarts en de chiropractor van het team. De dokter zei dat de schouder uit de kom was geweest, maar hij er weer in zit. Ik zal een paar dagen rustig aan moeten doen, maar ga thuis nog wel naar het ziekenhuis om te kijken of er niet iets beschadigd is. Gelukkig hebben we nog een weekje extra tot de Ardennen klassiekers zijn."