Veteraan Tom Hicks nu celebrity

HEELSUM Tom Hicks keerde afgelopen zaterdag terug naar Dropzone X, de plek waar hij tijdens Operatie Market Garden landde. De veteraan (100) onthulde een plaquette op het terrein, waar nu Golfclub Heelsum zetelt.

Marc Nickel

Ze staan voor hem in de rij. De een wil met hem op de foto. De ander schudt hem de hand, om deze à la Trump niet meer los te laten. Een derde komt met een T-shirt aanzetten en het verzoek deze te signeren.

De beleefde Tom Hicks (100) neemt uitgebreid de tijd voor de verzoeken. De veteraan is zojuist toegesproken door generaal-majoor Gijs van Keulen en heeft een plaquette onthuld. Deze wordt later geplaatst op de plek waar hij op 17 september 1944 met zijn parachute landde.

Hicks herinnert zich zijn eerste ontmoeting met een Nederlander als de dag van gisteren. ,,We werden begroet met de woorden dat ze roken dat we Britten waren'', zegt hij. ,,Wij waren stomverbaasd, totdat ze zeiden dat we naar fish and chips roken.''

Gevoel voor humor is belangrijk, ook in zware tijden als oorlog. ,,Het is mooi om in die situatie bij elkaar een lach te ontlokken'', zegt Hicks. Om de daad bij het woord te voegen na het signeren van een T-shirt: ,,dat shirt moet je nooit meer wassen.''

Op de plek waar Hicks vandaag poseert en signeert, ruimde hij 75 jaar geleden met elf strijdmakkers de parachutes, transport-containers en kapotte radio's van het veld. Zo maakten ze het klaar voor de gliders, die de dag erop landden.

Onze bevrijders leverden die ochtend gevechten met Duitse troepen en vervolgden hun tocht naar Oosterbeek. Ze ontmoetten er Engelse troepen die zich terugtrokken uit Arnhem en groeven zich in bij Hotel Sonnenberg aan de Utrechtseweg.

Hicks raakte op 23 september gewond, toen hij werd getroffen door granaatscherven in zijn nek. Hij raakte bewusteloos en werd overgebracht naar een EHBO-post in het huis Gelder's Hof, aan de Hoofdlaan. ,,Het was daar pikkedonker, ik zag geen hand voor ogen'', herinnert hij zich.

DUISTER In het duister voelde Hicks hoe de gewonde naast hem zijn hand vastpakte. Het werd langzaam maar zeker lichter. ,,Ik keek naar de man naast me en zag een Duitse soldaat'', zegt Hicks. ,,Ik heb mijn waterrantsoen met hem gedeeld.''

De gewonden hoorden de Duitse tanks naderen. Een Duitse officier stapte de EHBO-post binnen, hoorde het verhaal van de Duitse soldaat en schudde Hicks de hand. ,,For you the war is over'', zei hij en salueerde voor hem. Toen was Hicks soldaat, vandaag wordt hij op Golfclub Heelsum onthaald als een celebrity. Onder de stroom mensen is er ook het bekende gezicht van Eremina Vermeer. Hicks verbleef geregeld bij haar ouders en zag de Heelsumse opgroeien.

Ze hielden al die jaren contact, nadat haar ouders het graf van zijn strijdmakker Howe hadden geadopteerd. ,,Dat voelt vertrouwd'', zegt Vermeer, terwijl ze een arm om hem slaat. ,,Tom Hicks is altijd in mijn leven geweest.''